مقدمه چندی پیش در گفتگویی دوستانه اما عمیق، بر سر این اندیشه تأمل کردیم که برخی اعمال و رفتارهای انسانی، به‌ویژه کنش‌هایی جمعی چون انقلاب، ذاتاً و فی‌نفسه واجد [یا فاقد] ارزش‌های اخلاقی اند یا تنها به واسطه نتایج و شرایط پیرامونی سنجیده می‌شوند؟ برخلاف آنچه که ممکن است ابزاری چون چاقو بتواند در خدمت خیر یا شر باشد، من مدعی‌ام که کنش‌های خاصی وجود دارند که ذاتاً ناقض اخلاق‌اند و فارغ از شرایط و بسترهای پیرامونی‌شان حامل شر هستند....
تحلیلی آرنتی بر پارادوکس اخلاقی جامعه ایران در قبال مهاجران افغان به قلم: علیرضا یونسی1 امام علی (ع): «لا تَنظُر إِلى مَنْ قالَ وَانظُر إِلى ما قال» به گوینده نظر مکن، سخن را دریاب.2 دیباچه در روح تألیفات دکتر هما کاتوزیان، مورخ بزرگ ایرانی، تاکید بر رفتار احساساتی ایرانیان و در آثار دکتر یرواند آبراهامیان، روح ضعف اقدام جمعی. تا پیش از وقایع اخیر، مناظره‌ای که می‌توان آن را نابالغانه اما قابل تأمل توصیف کرد، در فضای مجازی فارسی‌زبان پیرامون صحت واژه «افغانستانی» و ارجحیت آن بر صفت مصطلح «افغانی» و حتی ادعای نژادپرستانه بودن واژه اخیر جریان داشت....